دیازینون (Diazinon) حشره کشی است که به گروهی از مواد شیمیایی معروف به خانواده ارگانوفسفات ها تعلق دارد. این ماده سمی یک مایع قهوه ای تیره تا بی رنگ تا است. این سم عملاً بی بو است و به راحتی نه در آب حل می شود و نه می سوزد.
علائم و نشانه های ناشی از سم دیازینون ممکن است متفاوت باشد و در عرض چند دقیقه یا 24-12 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض رخ دهد. قرار گرفتن در معرض سم دیازینون چه از نظر بلع، تماس پوستی و چه استنشاق می تواند در سلامت سیستم عصبی اختلال ایجاد کند. این اثرات ممکن است شامل آبریزش بینی و چشم، افتادگی چشم، از بین رفتن اشتها، سرفه، اسهال، درد معده و استفراغ باشد و در علائم شدید تر فرد دچار لرزش سر و بدن، اسپاسم عضلانی، ضعف عضلات، افزایش ضربان قلب، مشکل در تنفس و تشنج می شود.
دیازینون با خوردن، تنفس و یا لمس آن وارد بدن می شود و به سرعت به اندام ها مختلف بدن منتقل می شود. بیشتر دیازینون هایی که وارد بدن می شوند، قبل از خارج شدن به صورت ادرار، به اشکال دیگر شیمیایی یا متابولیزه تبدیل می شوند.
محققان پس از تغذیه حیوانات آزمایشگاهی با مقادیر زیادی دیازینون، هیچ شواهدی از سرطان در حیوانات آزمایشگاهی را مشاهده نکردند. به همین ترتیب، آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (آمریكا EPA) دیازینون را به عنوان “ماده سرطان زا احتمالی ” طبقه بندی كرده است.
سم دیازینون از ماندگاری کمی در خاک برخوردار است و تقریبا به مدت 2 تا 4 هفته دوام می آورد. آنزیم های باکتریایی می توانند سرعت تجزیه دیازینون را افزایش دهند. دیازینون به ندرت در لایه های پایینی خاک نفوذ می کند اما در برخی موارد ممکن است آب های زیرزمینی را آلوده کند.
میزان تجزیه دیازینون در آب، به اسیدیته آن بستگی دارد. هنگامی که میزان اسیدیته آب بالا باشد، نیمی از ترکیب سمی در طی 12 ساعت از بین می رود. در حالی که اگر محلول آب PH خنثی داشته باشد، ماندگاری سم دیازینون تا 6 ماه طول می کشید.
نسیم نصیری، تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۲/۱۸
